6 Ocak 2010 Çarşamba

*ŞAH BEYİTLER-36


Terk etti ben zâfini gitti revân gibi
Gelmek müyesser olmadı bir dahi can gibi

Bâki

Sevgili, şu zavallı âşkını bir akarsu gibi terk etti gitti.
 Bir daha geri dönmesi de kısmet olmadı can gibi.
Sevgilinin gitmesi, âşığın canı da gider;
çünkü gitmek, ölmek demektir.
Nasıl ki can vücuttan ayrılıp gidince dönüşü mümkün olmayacaksa,
 sevgili de giderse âşık ölüden farksız olmayacaktır.
Sevgili âşığın CAN’ıdır.

Haz.İbrahim Cemal TORUN

7 yorum:

  1. Aslında sevdiği onun olmasa yine de ruhu çıkmaz mı bedeninden? İmkansızı elde edip sevmesini sağladıktan sonra,terk etse sevdiği tekrar dönmez mi o cansız bedenine? Ne kadar aşık olmaya tövbe etse de...
    N.Pınar TEMUÇİN

    YanıtlaSil
  2. Pınarcığım, beyite yaklaşımın gerçekten takdire değer. Bu açıdan öncelikle teşekkür ederim. İlk sorun üzerinde öncelikle duracak olursak insan da her canlı gibi ölümü mutlaka tadacak, yani can bedenden bir şekilde çıkacaktır. Ancak âşık için dünyada en beter ölüm sevgilinin onu terk etmesidir; çünkü bu şekilde ölümü, acıyı her şekilde hissedecektir. Yani terk edilmek ölümlerin en kötüsüdür.
    İkinci soruna gelirsek elbette kişiler arası ayrılıklarda geri dönüşler mümkündür. Zannımca şair sevgilisinin dönmesinden ya tamamen ümitsizdir ya da bu ümitsizlik karanlığında küçücük bir mum ışığı aydınlığında sevgilisini beklemektedir; ama bunu bize bu şekilde yansıtmayı istemiştir.
    Katkılarından dolayı çok teşekkürler Pınar.
    İBRAHİM TORUN

    YanıtlaSil
  3. Pınarcığım, beyite yaklaşımın gerçekten takdire değer. Bu açıdan öncelikle teşekkür ederim. İlk sorun üzerinde öncelikle duracak olursak insan da her canlı gibi ölümü mutlaka tadacak, yani can bedenden bir şekilde çıkacaktır. Ancak âşık için dünyada en beter ölüm sevgilinin onu terk etmesidir; çünkü bu şekilde ölümü, acıyı her şekilde hissedecektir. Yani terk edilmek ölümlerin en kötüsüdür.
    İkinci soruna gelirsek elbette kişiler arası ayrılıklarda geri dönüşler mümkündür. Zannımca şair sevgilisinin dönmesinden ya tamamen ümitsizdir ya da bu ümitsizlik karanlığında küçücük bir mum ışığı aydınlığında sevgilisini beklemektedir; ama bunu bize bu şekilde yansıtmayı istemiştir.
    Katkılarından dolayı çok teşekkürler Pınar.
    İBRAHİM TORUN

    YanıtlaSil
  4. Bu dizelerde şair sevdiğine öyle çok bağlanmıştır ki onun(sevdiğinin) gidişiyle kendi olacak halini bir hiçe,boşluga:ölüme benzetmektedir ve sevdiği giderse kendinin yıkılacağını bir ölüden farkı kalmayacağını belirtmektedir...

    Talat Özmüslüman

    YanıtlaSil
  5. Taylan Keleş4 Nisan 2010 19:00

    Şair kendisini sevgiliye bağlı kılan aşkın onu hayata bağlı kılan canı kadar güçlü , o kadar önemli ve onsuz yapamayacak kadar da değerli olduğunu;onun gitmesiyle olacakların ölümün ona getirecekleriyle aynı olduğunu ölümün sonsuza dek ondan alacağı bi hayatı geri dönüşü olmayan bu gidişin de alacağını vurgulamıştır..

    YanıtlaSil
  6. Beni düşünmeden terk ettin bir su gibi toprağa aktın ve kayboldun.Bir daha da geri gelmezsin biliyorum ne yapsap ne söylesem de işe yaramaz artık çok geç.. 1 mayıs saat 11'den itibaren yapılan tüm yorumlar canberk samancılara aittir hocam

    YanıtlaSil
  7. Orhan Kağan OĞUZ1 Mayıs 2010 21:47

    Yine ayrılık teması üzerine bir beyit.Sevgilinin aşığı terketmesi onun için çok zordur ve nasıl can bedeni terkedince ölüm gerçekleşirse sevgili aşığını terkedince de aşık ölür.Ayrıca revân sözcüğü akıcı söz anlamında kullanılabilir. Burada da sevgilinin aşığı terketmesi onun bu akıcı sözleri (beyitleri) yazmasına sebep olmuş olabilir.

    YanıtlaSil